اصول
1: اصل شایستهگزینی به مثابه بنیاد اعتبار نظام آموزشی حوزوی[1]
2: اصل تقدم صلاحیت بر سابقه در انتخاب مدیران و اساتید[2]
اصول
۱: اصل شایستهگزینی به مثابه بنیاد اعتبار نظام آموزشی حوزوی[۱]
۲: اصل تقدم صلاحیت بر سابقه در انتخاب مدیران و اساتید[۲]
۳: اصل شایستهگزینی در تدریس و هدایت علمی[۳]
۴: اصل مسئولیتپذیری در قبال انتخاب افراد نالایق[۴]
چالشها
۱: غلبه روابط شخصی و نهادی بر معیارهای شایستگی[۵]
[۱]. نظام آموزشی حوزه باید بر شایستگی علمی، اخلاقی، تربیتی و مدیریتی افراد در مسئولیتها استوار باشد. ارتقاء علمی، مدیریت مراکز آموزشی، تدریس سطوح عالی، و نظارت بر آموزش باید صرفاً بر اساس شایستگی باشد، نه وابستگی، روابط شخصی یا سابقه نهادی.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.