اصالت اسماءالله الحسنی بودن أهل‌البیت

اسماء الله، کمالات الهی هستند و انسان با شهود باطنی این اسماء به عشق و محبت الهی می‌رسد. اتصال به یک اسم، محبت و انس ایجاد می­کند، اما اتصال به کعبه اسم اعظم (مرتبط با حقیقت أحدی فاطمی)، محبت کلّی و انس مطلق را در وجود انسان پدید می­آورد. رسول الله صلی‌الله علیه و آله در معراج با شهود «اسم مستأثره ذات» (حقیقت أحدی فاطمی) به عشق کلّی دست یافت. این عشق از مقام «اخفی سِرّ» به مراتب پایین­تر مانند روح، قلب، عقل و خیال تنزّل یافت و در عالم برزخ به صورت «شجره طوبی» تجلی پیدا کرد. شجره طوبی، نماد محبت کلّی است که از طریق عالم برزخ پیامبر صلی‌الله علیه و آله به محبّین و شیعیان منتقل می­شود. این محبت، ریشه در حقیقت فاطمی دارد و تمام مراتب وجودی انسان را تحت تأثیر قرار می­دهد.