اصالت أحدی‌بودن تولّی به ولایت و در نتیجه نفی هر غیرمؤمن به أهل‌بیت

اصول

• اصل هم‌زمانی و هم‌افزائی تولّی از طریق تبرّی أحدی
• اصل تساوق عدم تبرّی از غیر اهل‌بیت با تولّی أحدی به آنان و نبود کوچکترین ذره‌ای از تولّی به ولایت اهل‌بیت
• اصل انحصار حقّ ولایت در اهل‌بیت (علیهم‌السلام) به عنوان أمر محتوم و أحدی الهی[۱]
• اصل بطلان هرگونه ادّعای ولایت الهی از برای هر غیر معصوم[۲]
• اصل وجوب بلاترخیص و دائمی برائت از مدّعیان دروغین ولایت[۳]

[۱] . امام باقر با عبارت به خدا قسم در این امر کسانی را شرکت دادی که خدا برای آنها هیچ بهره‌ای قرار نداده. تصریح می‌کنند که ولایت، أمری الهی است و تنها به اهل‌بیت اختصاص دارد. این نشان می‌دهد که هیچ کس بدون اذن خداوند و نصب معصوم حقّ دخالت در این مقام را ندارد.

[۲] . وقتی سالم از خلفا به نیکی یاد می‌کند، امام به او تذکر می‌دهند که این نگرش، شرکت دادن غیر مستحقّان در أمر ولایت است. این بیان، به روشنی دلالت دارد که هرگونه ادّعای ولایت خارج از چارچوب نصب الهی (یعنی اهل‌بیت) باطل و مردود است.