اصول
1: اصل تقدم نیازسنجی بر برنامهریزی آموزشی[1]
2: اصل توجه به وضعیت واقعی آموزشی به جای آرمانگرایی غیرمستند[2]
اصول
۱: اصل تقدم نیازسنجی بر برنامهریزی آموزشی[۱]
۲: اصل توجه به وضعیت واقعی آموزشی به جای آرمانگرایی غیرمستند[۲]
۳: اصل وضعیتسنجی آموزش حوزه با اقتضائات زمانه[۳]
۴: اصل مشارکت بدنه علمی در فرآیند وضعیتسنجی و نیازسنجی[۴]
چالشها
۱: نبود نظام منسجم برای رصد مستمر وضعیت آموزشی حوزه[۵]
[۱]. هرگونه طراحی برنامه درسی یا تحول در سرفصلهای آموزشی باید مبتنی بر فهم دقیق نیازهای حال و آیندهی طلاب، جامعه، نظام اسلامی و تمدن نوین اسلامی باشد؛ نه بر اساس قالبهای تقلیدی یا پیشفرضهای سنتی.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.