اصول
1: اصل اکثار روایتگری، نشانهای عقلایی بر وجود رابطه استاد و شاگردی[1]
2: اصل امکان کشف رابطۀ استاد ـ شاگردی از طریق تحلیل آماری تواتر روایی[2]
۲,۰۰۰ تومان
اصول
۱: اصل اکثار روایتگری، نشانهای عقلایی بر وجود رابطه استاد و شاگردی[۱]
۲: اصل امکان کشف رابطۀ استاد ـ شاگردی از طریق تحلیل آماری تواتر روایی[۲]
۳: اصل نقل مکرر روایت با واسطه واحد، نشاندهنده ثبات حلقه روایی[۳]
۴: اصل اکثار راویان ثقه، تأییدی بر وجود رابطه استاد و شاگردی یا ارتباط حدیثی موثق[۴]
چالشها
۱: دشواری تمایز میان نقل با واسطه و نقل مستقیم[۵]
۲: عدم استنتاج دقیق روابط روایی در صورت وقوع سقط یا تحریف در اسناد[۶]
[۱]. کثرت نقل روایت از یک راوی توسط راوی دیگر، در عرف حدیثی نشانهای جدی بر وجود رابطه ارتباطی مستقیم میان این دو به شمار میآید؛ به ویژه اگر این اکثار در منابع معتبر حدیثی (مثل کتب اربعه) ثبت شده باشد.
[۲]. با تحلیل فراوانی ظهور ساختارهایی مثل «عن فلان» و تنوع آنها در اسناد، میتوان با احتمال بالا وجود رابطۀ استاد و شاگردی بین دو راوی را استنباط کرد، حتی در صورت نبود تصریح منابع رجالی به چنین رابطهای.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.