اصالت بی‌فایده بودن هرگونه توافق ضدتحریمی با غرب

اصول

۱: اصل بدعهدی و رفتار ابزارگرایانه غرب در مذاکرات[۱]

۲: اصل بی‌اثر بودن توافقات بدون زیرساخت شفاف و پایدار داخلی[۲]

۳: اصل استفاده دشمن از منافذ توافق برای نفوذ فرهنگی-سیاسی[۳]

۴: اصل تحریم‌پذیری دائمی و کنترل‌پذیر نبودن انگیزه‌های دشمن[۴]

۵: اصل «مذاکره برای اعتبارسازی» از سوی غرب، نه رفع تحریم[۵]

چالش‌ها

۱: بی‌تجربگی یا خوش‌بینی در اعتماد به وعده‌های غربی‌ها[۶]

۲: سیاسی شدن پرونده‌های ملی مانند مذاکرات هسته‌ای[۷]

[۱] . آمریکا در مذاکرات هدف واقعی‌اش کاهش تحریم یا حل بحران نبود، بلکه دنبال جنگ روانی، کسب وجهه اخلاقی و ایجاد شکاف در حاکمیت ایران بود.

[۲] . توافق با غرب بدون اصلاح داخلی و شفافیت اقتصادی می‌تواند زمینه‌ساز فساد، فرار سرمایه یا سوء‌استفاده افراد شود.

[۳] . پول‌هایی که از مسیرهای توافق‌شده یا پوششی خارج می‌شوند، نهایتاً در پروژه‌هایی علیه منافع ایران خرج می‌شوند.