اصالت انفصال معرفتی و اخلاقی فضای تقنین تکالیف شرعیه، و به تبع وظائف متشرعه از فضای مأموریتیِ احکام حقیقی ولائیه

اصول:

• اصل نفی امکان ظلم بر شارع در نظام قانونی تشریعیات[۱]
• اصل مسئولیت‌مندی شخص تارک احکام شرعیه و متشرعیه در قبال خود و جامعه به‌جای تعبد عبودیتی[۲]
• اصل ظاهری‌بودن انفصال قوانین از شخصیت شارع و استقلال آن از مقام اوامر مولائیت
• اصل نقد سریان مبنای «تجری» به‌مثابه ظلم بر مولا در ادبیات نظام تشریعی و شریعت[۳]

چالش‌ها:

• تعارض مفهومی میان «ظلم به مولا» و فهم متعارف از عدالت در قانون[۴]

[۱] . در «نظام قانونی» ظلم بر قانون یا ظلم بر مولا مطرح نیست، چون مولادر ظاهر بروز ندارد.

[۲] . اگر کسی تخلف کرد ظلم به خودش کرده است.

[۳] . حرمت تجری را ‏از باب ظلم بر مولا در نظام احکام ولائیه است و ربطی به نظام قوانین شریعت ندارد.

[۴] . حرمت تجری را ‏از باب ظلم بر مولا آورده است… در ‏‏«فضای قانونی»، ظلم به شارع بی معنا است.