اصالت ناکارآمدی مقاصد الشریعه در اسلامی کردن علوم

۷,۰۰۰ تومان

این مقاله با تأکید بر اصالت ناکارآمدی مقاصد الشریعه، به نقد مبنای غایت‌محور در اسلامی‌سازی علوم می‌پردازد و راهکارهایی فقهی و معرفتی ارائه می‌دهد.

این مقاله با تمرکز بر «اصالت ناکارآمدی مقاصد الشریعه در اسلامی کردن علوم» به بررسی مبانی معرفت‌شناختی و روشی در تولید علوم اسلامی می‌پردازد. مقاصد الشریعه نمی‌تواند به‌تنهایی مبنای اسلامی‌سازی علم تلقی شود.

در فهرست محتوای مقاله می‌خوانیم:

  • ضرورت اثبات شرعی و روشمند مقاصد الشریعه

  • ناکارآمدی غایت‌گرایی صرف در اسلامی‌سازی علم

  • ضعف مرزبندی مفهومی بین علوم دینی، اسلامی و ولایی

  • خطر جایگزینی مقاصد به‌جای نصوص

  • ناسازگاری مقاصد با بنیان فلسفه علم و روش‌شناسی اجتهادی

نویسنده با تحلیل دقیق، نشان می‌دهد که استناد صرف به غایات انسانی یا اخلاقی، موجب ابهام در تعریف علم اسلامی می‌شود. همچنین مقاصد الشریعه در صورت نبود معیارهای معتبر و مستند، به نسبی‌گرایی در تعریف دین و علم منجر خواهد شد.

در این مقاله، پیشنهادهایی همچون تدوین روش کشف معتبر، بازتعریف قدسی‌سازی، تبیین دقیق خلافت انسان و ایجاد تعادل میان نصوص و مقاصد ارائه شده است. این متن، راهکارهایی برای گره‌زدن علم به نصوص و روش‌های اجتهادی در برابر ساده‌سازی‌های رایج را ارائه می‌دهد.

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اصالت ناکارآمدی مقاصد الشریعه در اسلامی کردن علوم”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا