اصالت بی‌نشانی در دوران ظهور اولیه و یا غیبت (حکومت‌های ظالم) یا تقیۀ سیاسی

۱,۰۰۰ تومان

تحلیلی ژرف از نقش مؤمنان بی‌نام و نشان در عصر پیشاظهور امام زمان علیه‌السلام، با اتکا به روایات اهل‌بیت و مفاهیم نهج‌البلاغه.

اصالت بی‌نشانی در دوران ظهور اولیه یکی از ویژگی‌های معنوی و راهبردی شیعیان مخلص در عصر فتنه‌ها و غربت ایمان است. این گروه، نه در معرض دید رسانه‌ها هستند، نه شهرت‌طلبی دارند و نه در فضاهای پرهیاهو نقش‌آفرین‌اند، اما در پیشگاه خداوند، دارای بالاترین جایگاه‌اند.

در این مقاله به مباحث زیر پرداخته می‌شود:

  • توصیف فتنه‌های تاریک و کور آخرالزمان و نقش «نومه» در آن از دیدگاه امیرالمؤمنین علیه‌السلام

  • بررسی ویژگی‌های مؤمنان گمنام و چراغ‌های هدایت در بیان نهج‌البلاغه و روایات امام صادق علیه‌السلام

  • پرهیز از سخن‌چینی، دشمن‌گرایی و شهرت‌طلبی به‌عنوان شاخصه‌های یاران حقیقی

  • جایگاه اجتماعی و معنوی کسانی که در میان مردم ناشناخته‌اند، اما نزد خدا محبوب‌اند

  • تحلیل نقش این افراد در بسط فرهنگ انتظار، تقیه و مقاومت در عصر فشار و تحریف

این مقاله نشان می‌دهد که در دوران پر از فریب و غوغا، کسانی اهل نجات خواهند بود که بی‌نام و نشان زیسته‌اند و تنها با خدا و حجت او پیوند قلبی داشته‌اند.

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اصالت بی‌نشانی در دوران ظهور اولیه و یا غیبت (حکومت‌های ظالم) یا تقیۀ سیاسی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا