اصالت قاعدۀ کامل حکمرانی ولایی بودن غدیر

اصول

۱: اصل نقطه اوج اکمال دین و اتمام نعمت الهی بودن غدیر[۱]

۲: اصل یأس کفار در نتیجه تثبیت نظام رهبری الهی در غدیر[۲]

۳: اصل تثبیت قاعده الهی در حکومت، و نه صرفاً معرفی یک فرد در غدیر[۳]

۴: اصل شاخص همیشگی بودن غدیر برای تشخیص مشروعیت حکومت‌ها[۴]

۵: اصل نمایان شدن باطن غدیر در حکمرانی علوی[۵]

۶: اصل روز عید بودن غدیر به دلیل حل مسأله‌ حیاتی حکومت برای امت[۶]

۷: اصل غدیر، پاسخ ارزشی اسلام به بحران مدیریت در جهان[۷]

[۱]. آیه ۳ سوره مائده که در روز غدیر نازل شد، تنها در مورد موضوع امامت و ولایت قابل تفسیر است، چراکه هیچ‌ یک از احکام دیگر (مانند نماز، زکات یا جهاد) چنین واکنشی از سوی کفار در پی نداشت. در این روز، دین کامل شد و نعمت الهی به اوج رسید، زیرا رهبری جامعه اسلامی به ضابطه‌ای الهی سپرده شد.

[۲]. کفار از تحریف اسلام مأیوس شدند، چون هسته‌ اصلی قدرت دینی یعنی امامت، توسط پیامبر] و به فرمان خدا تعیین شد. هرچند بعدها خلفا و پادشاهان راه دیگری رفتند، اما اصل و معیار توسط خدا و پیامبر] تعیین شده بود و قابل تغییر نبود.

[۳]. در غدیر، امیرالمؤمنین تنها به‌ عنوان یک شخص مطرح نشد، بلکه قاعده‌ای جدید بر پایه‌ امامت الهی پایه‌ریزی شد، یعنی نظام ولایت فقیه و حکومت شایستگان جایگزین سلطنت، اشرافیت، زور، زر و تبعیض شد.

[۴]. غدیر نه‌ فقط حادثه‌ای تاریخی، بلکه معیاری دائمی برای همه‌ نسل‌ها و امت‌هاست. تا روز قیامت می‌توان آن را به ‌عنوان میزان حق و باطل در سیاست، قدرت و رهبری به کار گرفت. پیامبر] نیز به ‌دستور خدا آن را در حساس‌ترین زمان اعلام کرد.