اصول وظایف خطیر روحانیت در عصر حاضر

۱: اصل بهره­‌مندی روحانیت از نقش تاریخی در حفظ اسلام ناب[۱]

۲: اصل مقابله با تحجّر و مقدس­‌نمایی[۲]

۳: اصل پیوند دین و سیاست[۳]

[۱]. روحانیت شیعه از آغاز، پاسدار وحی و رسالت بوده است. این قشر، با تحمل سختی‌ها و گذر از آزمون‌های سنگین، همواره در صف اول مبارزه با طاغوت‌ها و دشمنان دین قرار داشته است. امام خمینی۸ در توصیف این نقش تاریخی می‌فرمایند: «سلام بر حماسه‌سازان همیشه جاوید روحانیت که رساله‌ علمیه و علمیه‌ خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشته‌اند… .» روحانیون شیعه، نه‌ تنها در میدان علم و اجتهاد، بلکه در عرصه‌های جهاد و مبارزه نیز حضور پُررنگی داشته‌اند. تاریخ تشیع مملو از نام‌هایی است که برای دفاع از دین، جان خود را فدای اسلام کردند. شهدای حوزه‌های علمیه، به‌ ویژه در دوران انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، نمونه‌های بارزی از این ایثارگری هستند.

[۲]. یکی از بزرگ‌ترین خطراتی که روحانیت را تهدید می‌کند، تحجّر و انحراف از مسیر اصلی است. امام خمینی در این‌باره هشدار می‌دهند: «خطر تحجّرگرایان و مقدس‌نمایان احمق در حوزه‌ها کم نیست. طلاب عزیز لحظه‌ای از فکر این مارهای خوش‌خط‌وخال کوتاهی نکنند؛ این‌ها مروّج اسلام آمریکایی‌اند و دشمن رسول‌الله].» تحجّر، یعنی دوری از پویایی و انعطاف‌پذیری در فهم دین، یکی از عوامل انحراف در مسیر روحانیت است. وظیفه روحانیت شیعه، حفظ اصالت اسلام ناب محمّدی] و مقابله با انحرافاتی است که به‌ نام دین ترویج می‌شوند.