اصول
1: اصل ابتناء دیپلماسی غربی بهمثابه ابزار فشار و بازی روانی[1]
2: اصل جلوگیری از هرگونه تمایل مشروط مسئولان از مذاکرة با دشمنان به جهت بیتعهدی آنان
۱,۰۰۰ تومان
اصول
1: اصل ابتناء دیپلماسی غربی بهمثابه ابزار فشار و بازی روانی[1]
2: اصل جلوگیری از هرگونه تمایل مشروط مسئولان از مذاکرة با دشمنان به جهت بیتعهدی آنان
اصول
۱: اصل ابتناء دیپلماسی غربی بهمثابه ابزار فشار و بازی روانی[۱]
۲: اصل جلوگیری از هرگونه تمایل مشروط مسئولان از مذاکره با دشمنان به جهت بیتعهدی آنان
۳: اصل جلوگیری از تأثیرپذیری سیاست خارجی از اقدامات رسانهای و فعالیتی جناحها و گروههای فعال و رسانهای لیبرال و فاسد
۴: اصل ابدی بودنِ دشمنان و تحریمهای آنان تحریمهایِ دشمنان و در نتیجه لزوم سازماندهی مفید جهت دور زدن و خنثی کردن تحریمها در هرگونه سیاستهای اقتصادی و سیاسی از برای جلوگیری از حضور میدانی آنان در کشور
چالشها
۱: سادهانگاری درباره نیتهای واقعی دیپلماسی غرب[۲]
۲: ضعف در شناخت ابعاد روانی و رسانهای اقدامات دشمن[۳]
[۱] . چنانکه برنر هدف حضور دیپلماتهای آمریکایی در تهران، برنز هدف را نه ایجاد رابطه واقعی، بلکه کسب “جایگاه اخلاقی بالاتر” و ایجاد شکاف داخلی در ایران معرفی میکند.
[۲] . برخی نخبگان یا مسئولان، دیپلماسی آمریکا را ابزار تعامل میدانند، نه فشار.
[۳] . دشمن با پیشنهاداتی مثل استقرار دیپلمات در تهران، اهداف روانی و سیاسی دنبال میکند؛ اما این ابعاد در سیاست رسمی بهدرستی تحلیل نمیشوند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.