اصالت بهره‌مندی فقیهان از شئون حقوقی ولایت الهی در نظام اسلامی

۴,۰۰۰ تومان

شئون حقوقی ولایت الهی در نظام اسلامی مبتنی بر صلاحیت‌های فقهی و اخلاقی است، نه جایگاه صنفی. نظام جمهوری اسلامی بر مبنای شایستگی فردی اداره می‌شود، نه حکومت روحانیون.

در منظومه نظام اسلامی، فهم صحیح از شئون حقوقی ولایت الهی در نسبت با جایگاه فقها، برای تبیین ساختار حکمرانی ضروری است. برخلاف تصور رایج از حکومت روحانیون، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نه تنها به قشر خاصی امتیاز نداده، بلکه بر ویژگی‌های علمی، فقهی و توانمندی‌های فردی در تصدی مناصب حکومتی تأکید دارد.

شئون حقوقی فقها با شئون حقیقی و اجتماعی آن‌ها تفاوت دارد و باید از خلط جایگاه فقیه به‌عنوان صاحب اهلیت اجتهاد با جایگاه صنفی روحانیت پرهیز شود. وظیفه فقها در نظام ولایی، ارائه مبنای شرعی برای اداره جامعه بر اساس تخصص در فقه و شناخت زمانه است، نه بهره‌برداری از امتیازات صنفی. برنامه‌هایی چون تبیین تفکیک منزلت حقیقی و حقوقی فقها، اصلاح برداشت رسانه‌ای از رابطه حکومت و روحانیت، و آموزش عمومی درباره معیارهای شایستگی، می‌تواند موجب اصلاح تصور عمومی و تقویت مشروعیت نظام اسلامی شود.

فهرست کلیدی:

  1. تفاوت روحانی و فقیه

  2. ملاک اجتهاد در قانون اساسی

  3. نبود امتیاز صنفی برای روحانیت

  4. تعریف جایگاه فقهی در ساختار حکمرانی

  5. تفکیک شأن حقوقی و حقیقی روحانیت

  6. رسانه و شبهه حکومت روحانیون

  7. نقش فقیه در نظام ولایی

  8. معیار شایستگی در مناصب حکومتی

  9. رد نگاه طبقاتی به روحانیت

  10. استقلال نظام از ساختار صنفی

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اصالت بهره‌مندی فقیهان از شئون حقوقی ولایت الهی در نظام اسلامی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا