اصول
1: اصل ولایت مطلقه علویه به‌مثابه آیة‌الله‌الکبری[1]
2: اصل نفس واحد و امر واحده در ساختار توحیدی نبوت و ولایت[2]
اصالت آیه‌الله الکبری بودن امیرمؤمنان علیهالسلام
۴,۰۰۰ تومان
اصول
۱: اصل ولایت مطلقه علویه به‌مثابه آیه‌الله‌الکبری[۱]
۲: اصل نفس واحد و امر واحده در ساختار توحیدی نبوت و ولایت[۲]
۳: اصل ربط وجودی میان حقیقت محمدیه، فاطمیه و علویه در نظام آفرینش[۳]
۴: اصل تجلی ولایت علوی در معراج نبوی و مقام ذات[۴]
چالش‌ها
۱: تقلیل مفهوم «آیه‌الله‌الکبری» به یک لقب بزرگداشت‌گونه یا مجازی[۵]
۲: نادیده‌انگاری مقام باطنی امیرالمؤمنین علیهالسلام به‌مثابه نقطه واحده و نفس رسول، انقطاع از حقیقت توحید و گسست از ساختار وجودی وحدت در کثرت است
۳: نادیده گرفتن پیوند رجب، بعثت، و ولایت در زمان‌شناسی وحی[۶]
۴: غفلت از مقام شهودی و عینی ولایت در معراج پیامبر[ [۷]
[۱]. علی علیهالسلام نه‌تنها یک ولی‌الله، بلکه مظهر ذات الهی و تجلی امر واحده است که پیامبر در معراج، او را به‌عنوان حقیقت آیه‌الله‌الکبری شهود کرد.
[۲]. علی علیهالسلام به‌عنوان «نفس رسول‌الله» و مظهر «نقطه تحت باء بسم‌الله»، حلقه اتصال وحدت و کثرت در هستی است.
[۳]. وجود علی علیهالسلام، واسطه تحقق پیوند میان نبوت محمدیه و حجاب احدی فاطمی است؛ او روح توحید است در مقابل جسم توحید که پیامبر است.
[۴]. نهایت سیر معراج پیامبر، شهود حقیقت علی علیهالسلام در مقام ذات است؛ حجاب نور علی نور که خداوند با «صوت علی» با پیامبر سخن گفت.
[۵]. این عنوان، بیانگر مقام ذات و حقیقت ولایت مطلقه است، نه فقط یک تعبیر تعظیمی.
[۶]. فهم سطحی از مناسبت‌های رجب بدون درک حکمت تجمیع ولادت، بعثت و ولایت در این ماه، موجب تحریف سیر توحیدی پیام الهی می‌شود.
[۷]. روایت معراج اغلب در لایه‌های سیر معنوی فردی باقی می‌ماند، و شهود علی علیهالسلام در مقام ذات نادیده گرفته می‌شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.