اصول
1: اصل تخصصگرایی در مدیریت بحران[1]
2: اصل پاسخگویی و احترام به افکار عمومی[2]
اصول
۱: اصل تخصصگرایی در مدیریت بحران[۱]
۲: اصل پاسخگویی و احترام به افکار عمومی[۲]
۳: اصل شفافیت در تصمیمسازی و هزینهکرد منابع عمومی[۳]
۴: اصل نفی سیاستزدگی در امور فنی و اجرایی[۴]
۵: اصل احترام به حقوق شهروندان بهعنوان صاحبان کشور[۵]
۶: اصل نظم نهادی و پرهیز از تصمیمهای هیجانی و بیقاعده[۶]
چالشها
۱: ریاکاری، چاپلوسی، زیرآبزنی و قصهبافی[۷]
۲: مدیریت پروژهها بدون برنامهریزی و بودجهریزی شفاف و علمی[۸] و[۹]
[۱] . برخی مدیریت جهادی را «غیرعلمی، شتابزده و نمایشمحور» میداند و در برابر آن، خواستار مدیریتی مبتنی بر کارشناسی، برنامهریزی علمی و محاسبه فنی دقیق است.
[۲] . با اشاره به برخورد سرداران با مردم و طرد پرسشگری، متن بر این اصل تأکید دارد که مردم حق پرسش دارند و مسئولان باید پاسخگو و فروتن باشند.
[۳] . نقد به روش «بساز-بنداز» و «زخمی کردن پروژهها» نشاندهنده مطالبه شفافیت، رویههای قانونی برای تخصیص بودجه، و پرهیز از اقدامهای فاقد پشتوانه رسمی است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.