اصالت ضرورت ابتناء بازداشت های موقت بر چارچوب های خاص

اصول:

• اصل لزوم تناسب قرارهای بازداشت با شدت جرم و شرایط متهم [۱]
• اصل ضرورت منع بازداشت بی‌ضابطه و خارج از موارد مشخص [۲]
• اصل ضرورت نظارت دادستان بر قرارهای بازداشت صادره از سوی بازپرس[۳]
• اصل لزوم محدود بودن مدت بازداشت های موقت[۴]
• اصل لزوم ملاحظه مصلحت و حیثیت متهم در تصمیم های قرار بازداشت متهمان[۵]

[۱] صدور قرار تأمین باید متناسب با نوع جرم، شدت آن و وضعیت شخصی و اجتماعی متهم باشد. عدم رعایت این تناسب، به نقض عدالت و حقوق متهم منجر می‌شود.

[۲] بازداشت موقت تنها در موارد استثنایی و طبق شرایط قانونی جایز است. هرگونه بازداشت بدون ضابطه یا خارج از نصوص قانونی، خلاف اصول دادرسی عادلانه است.

[۳] برای جلوگیری از صدور قرارهای خودسرانه، نظارت دادستان بر تصمیمات بازپرس ضروری است. این نظارت تضمینی برای رعایت حقوق متهم و تحقق عدالت است.

[۴] بازداشت موقت باید در مدت‌زمانی معین و مشخص از سوی قانون محدود شود. استمرار بازداشت بدون کنترل زمانی، ناقض حقوق بشر و آزادی‌های بنیادین است.

[۵] در صدور قرارها، باید حیثیت، موقعیت اجتماعی و مصالح متهم مورد توجه قرار گیرد. بی‌توجهی به این اصول، موجب آسیب به کرامت انسانی می‌شود.