اصالت بهره رژیم پهلوی دوّم از هرگونه تقابل سیاست و انسانیت از برای تحقیر هرگونه مقاومت جریان انقلابی

اصول

۱: اصل تلاش رژیم برای احراز ابراز وفاداری جریان انقلابی به شاه به عنوان شرط هرگونه بازگشت به جامعه.[۱]

۲: اصل استفاده از نمایش‌های تبلیغاتی برای تثبیت قدرت سیاسی خود[۲]

۳: اصل فشار روانی با هدف تحقیر زندانیان جهت تغییر رفتار و افکار جریان انقلابی[۳]

۴: اصل استفاده از آزادی مشروط برای تغییر موضع سیاسی جریانات انقلابی[۴]

چالش‌ها

۱: نمایشی‌ دانسته شدن عدالت در نظام پهلوی از سوی مردم[۵]

۲: وجود اعتقاد مردمی مبنی بر استفاده ابزاری از اعتراف و ندامت در رسانه‌ها برای شکستن جریان انقلابی[۶]

[۱] . ندامت‌خواهی اجباری رژیم پهلوی به‌عنوان نشانه‌ای از اصلاح و پذیرش نظم سیاسی شدن جریان معارضه با شاه بود.

[۲] . رژیم پهلوی با برگزاری جشن‌هایی مانند “سپاس”، تلاش می‌کرد وفاداری زندانیان سیاسی را به شکل نمایشی و تحقیرآمیز به تصویر بکشد.

[۳] . با اجبار زندانیان به ابراز ندامت و گفتن “سپاس شهنشاها”، از ابزار اعتراف‌گیری برای بازسازی چهره نظام و تحقیر مخالفان بهره‌گیری شد.