اصالت عادی‌سازی سند با بررسی وقوع تعلیق

اصول

۱: اصل مشروط بودن حجیّت سند روایی به شفاف‌سازی روابط روات[۱]

۲: اصل تابعیت تلعیق از ضوابط خاص در اسناد «کافی»[۲]

۳: اصل عادی‌سازی سند بر پایه شواهد رجالی و نرم‌افزاری، و نه گمان شخصی[۳]

چالش‌ها

۱: وجود موارد نادر در نقل روایت بدون واسطه معروف[۴]

۲: احتمال سقط راوی در بازسازی سند[۵]

[۱]. برای پذیرش یک سند روایی، لازم است زنجیره ناقلان (روات) از ابتدا تا انتها به‌درستی فهم و بازسازی شود. اگر ارتباط بین راویان مبهم باشد، امکان پذیرش روایت از حیث اعتبار سندی به خطر می‌افتد. این اصل مبتنی بر لزوم شناخت دقیق روابط استاد ـ شاگردی میان راویان است، که پایه «عادی‌سازی سند» محسوب می‌شود.

[۲]. تعلیق در اسناد «کافی» فقط زمانی قابل پذیرش است که اولاً راوی اوّل، از مشایخ کلینی نباشد، و ثانیاً نام وی در سند پیشین آمده باشد. بنابراین، اگر این شرایط نباشد، فرض بر نبود تعلیق است و باید سند به‌ صورت متصل بازسازی شود. این اصل بر اصالت عدم تعلیق تأکید دارد، مگر خلاف آن اثبات شود.