اصالت تداوم عصر عسرت شیعه تا هنگام ظهور

اصول

۱: اصل وجود عصر عسرت به‌عنوان مقدمه‌ای برای ظهور[۱]

۲: اصل پیش‌بینی فتنه‌ها و مصیبت‌های عصر عسرت[۲]

۳: اصل تحول از عصر عسرت به عصر طلایی پس از ظهور[۳]

۴: اصل حتمی‌الوقوع برخی از نشانه‌ها و وقایع آخرالزمانی[۴]

چالش‌ها

۱: تطبیق نشانه‌های ظهور با واقعیت‌های زمان حال[۵]

۲: افزایش فتنه‌ها و فساد در دوران عسرت[۶]

[۱]. روایت آخرالزمانی در اسلام، دوره‌ای از مصیبت‌ها، فتنه‌ها و آسیب‌های عظیم را توصیف می‌کند که به آن «عصر عسرت» گفته می‌شود. این دوره به‌عنوان یک پیش‌زمینه برای ظهور و ورود به عصر طلایی انسانیت در نظر گرفته می‌شود. در این دوره، انسان‌ها با مشکلات و فتنه‌های شدید دست و پنجه نرم می‌کنند که نشانه‌ای از شدت بدبختی‌ها و بحران‌های آخرالزمان است.

[۲]. در طول عصر عسرت، فتنه‌ها و مصیبت‌هایی پیش‌بینی شده که انسان‌ها را در تنگنا قرار می‌دهد. این فتنه‌ها می‌توانند شامل فساد اجتماعی، دینی، اقتصادی و فرهنگی باشند که وضعیت بشریت را در آستانه ظهور امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف به نقطه بحرانی می‌رسانند. در این دوران، انسان‌ها از ارزش‌های الهی دور می‌شوند و جامعه به سمت گمراهی و انحراف پیش می‌رود.

[۳]. دومین بخش تاریخ بشر، که پس از گذر از عصر عسرت به وقوع می‌پیوندد، عصر طلایی است که با ظهور امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف آغاز می‌شود. این عصر به‌عنوان «آرمانشهر الهی» شناخته می‌شود که در آن عدالت، صلح و رفاه در سطح جهانی برقرار می‌شود. در این دوران، بسیاری از مشکلات بشری برطرف می‌شوند و مردم به سعادت و آرامش می‌رسند.

[۴]. برخی از نشانه‌های آخرالزمان در روایات به‌طور قطعی و حتمی‌الوقوع ذکر شده‌اند. این نشانه‌ها از جمله جنگ‌ها، فتنه‌ها، ظهور شخصیت‌های خاص و وقایعی هستند که وقوع آن‌ها به‌طور قطعی پیش‌بینی شده است. بررسی این نشانه‌ها و وقوع آن‌ها در بستر زمان، از اهمیت بالایی برخوردار است.

[۵]. یکی از چالش‌های مهم در بررسی عصر عسرت و نشانه‌های ظهور، تطبیق روایات و پیش‌بینی‌ها با شرایط و وقایع واقعی زمان حال است. برخی از نشانه‌ها ممکن است به‌طور کامل روشن نباشند و تفسیر آن‌ها در هر دوره‌ای متفاوت باشد. این چالش می‌تواند در درک صحیح مفاهیم دینی و پیش‌بینی‌های آخرالزمانی ایجاد مشکل کند.

[۶]. یکی از چالش‌های اساسی در عصر عسرت، افزایش فتنه‌ها، فساد و بحران‌ها در سطح فردی و اجتماعی است. این فتنه‌ها و فساد‌ها باعث گمراهی و انحراف بشر می‌شوند و افراد را از مسیر درست دور می‌کنند. در چنین شرایطی، حفظ ایمان و اصول الهی در برابر فشارهای بیرونی و داخلی بسیار دشوار می‌شود.