اصول
1: اصل لزوم تعریف امر ملّی بهمثابه راه سوم از دوگانه یکدستسازی و خصومتسازی[1]
2: اصل پذیرش تکثرات معقول و متدیّنانۀ اجتماعی بهمثابه شرط بنیادین تحقق امر ملّی[2]
۳,۰۰۰ تومان
اصول
۱: اصل لزوم تعریف امر ملّی بهمثابه راه سوم از دوگانه یکدستسازی و خصومتسازی[۱]
۲: اصل پذیرش تکثرات معقول و متدیّنانۀ اجتماعی بهمثابه شرط بنیادین تحقق امر ملّی[۲]
۳: اصل نقشآفرینی تجربههای تاریخی ناشی از تعارضات میان حق و باطل در شکلدهی و تداوم امر ملّی[۳]
۴: اصل تجلی امر ملّی در نمادهای جمعی و الگوهای مورد اجماع جامعۀ ولائی[۴]
۵: اصل تقدّم تحقق و استمرار امر ملّی بر پایه بلوغ ولائی جامعه و گذار از واکنشهای مقطعی به کنشهای پایدار انقلابی[۵]
[۱]. امر ملّی زمانی معنا پیدا میکند که از دوگانهی تقلیلگرایانهی «یکدستسازی اجتماعی» و «خصومتسازی سیاسی» عبور کرده و جایگاه نظری و عملی خود را بهعنوان راه سوم تثبیت نماید.
[۲]. شرط اصلی تحقق امر ملّی، بهرسمیت شناختن جامعهی ولائی متکثر است. اگر تکثر اجتماعی نادیده گرفته شود، امر ملّی به انسجام ظاهری یا شکاف عمیق بدل خواهد شد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.