اصالت بهره از تحرکات ایجابی فرهنگ ولائی جهت مواجهه با بحران حجاب و خانواده علاوه بر برخوردهای قاطعانۀ سلبی

اصول

۱: اصل اثربخشی رویکردهای ایجابی در تقویت حجاب و بنیان خانواده[۱]

۲: اصل ضرورت الزام به نقش‌آفرینی فعال ایجابی همۀ مراکز علمی در تولید داده‌های فرهنگی مرتبط به حجاب و خانواده[۲]

۳: اصل بودجه‌ریزی فرهنگی مبتنی بر اثربخشی واقعی[۳]

چالش‌ها

۱: انفعال نهادهای علمی و فقدان روایت‌پردازی مؤثر فرهنگی[۴]

۲: رویکردهای صرفاً ایجابی و یا صرفاً سلبی و بازدارنده[۵]

۳: پراکندگی منابع مالی فرهنگی در دو حوزۀ تحرکات ایجابی و سلبی ضدّ حجاب[۶]

[۱]. بر پایه داده‌های پیمایشی و تجارب میدانی، استفاده از راهبردهای تربیتی و فرهنگی ایجابی یکی از مؤثرترین شیوه‌ها در مواجهه با پدیده بی‌حجابی و تضعیف بنیان خانواده است، در حالی‌که باید از اقدامات سلبی قاطعانه استفاده کرد.

[۲]. اکثر پژوهش‌های میدانی در حوزه حجاب و عفاف و تحکیم خانواده خارج از عرصه‌های دانشگاهی و حوزوی صورت می‌گیرند. مراکز علمی اغلب در مقام تحلیل و تفسیر ظاهر می‌شوند، نه در جایگاه کنشگر مؤثر. این وضعیت نیازمند گذار به نقش‌آفرینی مستقیم و مداخله‌گر در تولید داده‌هاست.