اصالت وجوب حفظ نظام ولایی جهت اجرای احکام الهی و تبیین معارف ولایی

اصول

۱: اصل فراجناحی بودن حفظ و صیانت از نظام ولایی[۱]

۲: اصل از اوجب واجبات بودن حفظ نظام ولایی[۲]

۳: اصل غایت نبودن نظام ولایی در عین غایت داشتن نظام فوق[۳]

۴: اصل بی‌عیب و نقص نبودن نظام اسلامی برخلاف نظام ولایی[۴]

۵: اصل امکان توقف ـ و نه تغییر ـ اجرای احکام در صورت تزاحم[۵] به جهت حفظ نظام[۶]

[۱]. از نگاه امام راحل۸، حفظ نظام جمهوری اسلامی از مهم‌ترین واجبات شرعی و عقلی است و برای پاسداری از آن نباید از هیچ تلاشی دریغ کرد. صیانت از این نظام، ضرورتی فراجناحی است و نباید در تحلیل آن، تعصبات حزبی و گرایش‌های سلیقه‌ای دخالت داده شود. در شرایط حساس امروز، ملاک ما باید رهنمودهای مقام معظم رهبری باشد و بر اساس آن از مواضعی حمایت کنیم که به تقویت نظام بینجامد.

[۲]. با توجه به جمله معروف امام خمینی۸ که «حفظ نظام از اوجب واجبات است»، برای درک صحیح این سخن باید مبانی آن را بشناسیم؛ ضمن این‌که این نگاه امام برخاسته از درک عمیق ایشان نسبت به جایگاه اسلام و ضرورت تحقق آن در عرصه اجتماعی است. نخستین مبنای این دیدگاه آن است که اسلام، دین جامع و بی‌بدیلی است که برای سعادت انسان در همه ابعاد فردی و اجتماعی برنامه دارد. ضمن این‌که اسلام فقط محدود به مناسک فردی نیست، بلکه برای اداره جامعه نیز چارچوب‌های روشنی ارائه داده است.

[۳]. نظام اسلامی، بستری برای اجرای احکام الهی و تحقق عدالت و معنویت در جامعه است. بنابراین، خود نظام هدف نهایی نیست، بلکه وسیله‌ای ارزشمند برای رشد و تعالی انسان است و بدون نظام اسلامی، تحقق جامعه دینی و اجرای شریعت ممکن نخواهد بود. تا زمانی که نظام اسلامی برقرار باشد، امکان تحقق احکام اسلام وجود دارد و این، همان معنای عمیق جمله امام خمینی۸ است که می‌فرماید: حفظ نظام از واجبات است، چراکه بدون این ساختار، شریعت و هدایت الهی امکان تحقق نخواهد داشت.