اصول
1: اصل دو قسم بودن حق:
الف: خودبنیاد
ب: غیر خودبنیاد[1]
2: اصل خودبنیاد بودن حقهای الهی و طبیعی[2]
اصول
۱: اصل دو قسم بودن حق:
الف: خودبنیاد
ب: غیر خودبنیاد[۱]
۲: اصل خودبنیاد بودن حقهای الهی و طبیعی[۲]
۳: اصل ابتدا به ساکن یا اوّلاً و بالذّات بودن حق خودبنیاد مثل حق حیات[۳]
۴: اصل ثانیاً و بالعرض بودن یا معالواسطه عارض شدن حق غیر خودبنیاد مثل حق تصرف در ملک از طریق ارث و…[۴]
[۱]. هر حقی یا طبیعی و الهی و به اصطلاح خودبنیاد است یا غیر آن.
[۲]. هر حقی یا طبیعی و الهی و به اصطلاح خودبنیاد است یا غیر آن.
[۳]. حقوق دسته اول ابتدا به ساکن یا اوّلاً و بالّذات ثابت هستند، مثل حق حیات.
[۴]. حقوق دسته دوم ثانیاً و بالعرض یا معالواسطه عارض میشوند، مثل حق تصرف در یک ملک مفروض که از طریق وراثت، معامله، بخشش، وکالت و امثال آنها ثبوت و تحقق مییابد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.