اصالت حق آرامش

اصول

۱: اصل عدم تلازم میان آرامش روانی و بهره­مندی از امکانات مادی^[۱]

۲: اصل منجر شدن فقدان آرامش به افسردگی­های روحی و روانی^[۲]

۳: اصل کمک گرفتن انسان از طبیعت برای بازیابی تعادل^[۳]

چالش

۱: ایجاد شدن خستگی و یکنواختی در زندگی روزمره، آن هم از نوع ماشینی محض^[۴]

۲: محدود بودن افراد در چارچوب مسئولیت‌های خاص و عدم حضور در فعالیت­های خیریه­ای^[۵]

[۱]. بیشتر شامل بهره‌مندی از مواهبی است که اگر از آن‌ها بی‌بهره بمانیم، حتی علی­رغم داشتن امکانات مادّی و ظاهری زندگی نخواهیم توانست دوره کوتاه عمر را با سعادت سپری کنیم.

[۲]. چنان­چه افراد نتوانند با توجه به امکانات موجود و محدودیت‌های زندگی خود زمینه‌های این آرامش را فراهم آورند، دیر یا زود به ورطه‌ای کشیده خواهند شد که خلاصی از آن چندان میسر نیست که یکی از آشناترین ورودی‌های این برهوت افسردگی است.

[۳]. حوادثی ساده که روزانه با آن مواجهیم و تأثیری در رفتارمان ندارند، ناگهان نگاهمان را به زندگی تغییر می‌دهند و آرامشی را که به شدت به آن نیازمندیم به ما ارزانی می‌دارند.