اصول
1: اصل صداقت علمی فقیهان به پیدائی استنباطی خویش و ضعف قدرت اعتراف به آن[1]
2: اصل تقدم تکلیف و وظیفه بر جایگاه از سوی مراجع[2]
اصول
۱: اصل صداقت علمی فقیهان به پیدائی استنباطی خویش و ضعف قدرت اعتراف به آن[۱]
۲: اصل تقدم تکلیف و وظیفه بر جایگاه از سوی مراجع[۲]
۳: اصل رجوع علمی خود فقیه به اعلم از خویش در هر شرایطی[۳]
۴: اصل مسئولیتپذیری مرجعیت دینی نسبت به مقلدان خود[۴]
۵: اصل شفافیّت علمی و استنباطی در مرجعیت دینی[۵]
چالشها
۱: عدم باور و پذیرش عمومیِ نسبت به خروج مرجع از مقام مرجعیت[۶]
[۱] . فقیه باید هنگام کاهش توان استنباط، صادقانه به ناتوانی خود اذعان کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.