اصالت بهره‌مندی فقیهان از شئون حقوقی ولایت الهی در نظام اسلامی

اصول

۱: اصل لزوم تعریف جمهوری اسلامی به‌ عنوان حاکمیّت فقیهان ولایی در قانون اساسی در عین تأکید بر عدم حکومت روحانیان به عنوان قشر برتر[۱]

۲: اصل تعیین معیار فقاهت و اجتهاد از برای برخی مناصب حکومتی[۲]

۳: اصل تأکید قانون اساسی بر ویژگی‌های علمی و تخصصی افراد، نه صنفی بودن آن­ها[۳]

۴: اصل ضرورت تفکیک میان مفاهیم رجلِ مذهبی، فقیه، مفتی و مجتهد از صنف روحانیت به هنگام بررسی جایگاه آنان در نظام ولایی[۴]

[۱]. در سند و میثاق ملی که مبنای کار نظام جمهوری اسلامی است یعنی قانون اساسی هیچ­گاه عبارت حکومت روحانیون به کار نرفته است.

[۲]. در قانون اساسی، اصل پنجم آمده است: »در زمان غیبت حضرت ولیّ عصرQ… ولایت أمر و امامت امت بر عهده فقیه عادل و باتقوا است.

[۳]. به نظر می‌رسد منظور قانون‌گذار و نویسندگان قانون اساسی تأکید بر صفات و توانایی‌های فعلیت‌یافته اجتهاد، فقاهت و افتاء در افراد بوده است.

[۴]. شکی نیست که رجل مذهبی بودن مترادف دقیق روحانی بودن نیست.