اصالت تشخیص وقوع تعلیق با هدف بررسی حذف احتمالی ابتدای سند با تطبیق با سند سابق

اصول

۱: اصل تعلیق سند به عنوان یک پدیده ساختاری محتمل در منابع حدیثی[۱]

۲: اصل قابل کشف بودن تعلیق از راه تطبیق با سند سابق و تحلیل ساختارهای مکرر[۲]

۳: اصل وجود دو قرینۀ عینی به عنوان شرط اعتبار تشخیص تعلیق[۳]

۴: اصل بازیابی زنجیرۀ کامل سند به عنوان هدف از تشخیص تعلیق[۴]

چالش‌ها

۱: حذف بدون اشاره ابتدای سند در متون روایی[۵]

۲: عدم آشنایی عمومی با ضوابط تعلیق[۶]

[۱]. در متون روایی، به ویژه در آثار متقدمان، گاهی بخشی از سند (خصوصاً ابتدای آن) عمداً یا به قرینه حذف می‌شود. اصل این است که هنگام برخورد با سندی که با ضمیر آغاز شده، احتمال تعلیق به سند سابق سنجیده شود.

[۲]. تشخیص تعلیق نیازمند مقایسه با سند پیشین در همان کتاب است، چراکه گاه روایات زنجیره‌ای بدون تکرار کامل سند ذکر می‌شوند. این مقایسه می‌تواند روشن کند که بخشی از سند به طور ضمنی همانند سند قبلی بوده ولی تکرار نشده است.