اصول راهبردی ایران در جنگ دوم با روسیه و معاهده ترکمانچای

۵,۰۰۰ تومان

ایران در جنگ دوم با روسیه، با هدف بازپس‌گیری قفقاز و حفظ اقتدار ملی وارد نبرد شد، اما به‌دلیل ضعف‌های ساختاری، با عهدنامه ترکمنچای مواجه گردید. این واقعه، موجب بیداری سیاسی و فرهنگی نخبگان ایرانی در برابر عقب‌ماندگی‌های نظامی و دیپلماتیک شد.

مسئله ایران در جنگ دوم با روسیه و عهدنامه ترکمنچای، یکی از نقاط عطف تاریخی در مواجهه با استعمار و بحران‌های حاکمیتی است که اصول استراتژیک آن، تلاش برای حفظ تمامیت ارضی، استقلال ملی، دفاع از حقوق مسلمانان و بازسازی غرور ملی را دربر می‌گرفت.

ایران در این جنگ، با تکیه بر مشروعیت دینی و فتوای جهاد علما، سعی داشت ضمن مقابله با تجاوز روس‌ها، جایگاه منطقه‌ای خود را حفظ کند و از تکرار تحقیر ملی ناشی از عهدنامه گلستان جلوگیری نماید.

با وجود انگیزه‌های قوی، ضعف ساختار نظامی، ناهماهنگی داخلی، ناتوانی در بهره‌گیری از دیپلماسی مؤثر و ضعف فرماندهی، سبب شد تا شکست دیگری رقم بخورد. این شکست، با امضای عهدنامه ترکمنچای، پیامدهای اقتصادی، سیاسی و روانی گسترده‌ای به‌همراه داشت و زمینه‌ساز بیداری نخبگان برای اصلاح ساختارهای نظامی، دیپلماتیک و فرهنگی شد.

فهرست کلیدی:

  1. حفظ تمامیت ارضی

  2. دفاع از حقوق مسلمانان

  3. ضعف ساختار نظامی

  4. ناهماهنگی فرماندهان

  5. کاهش درآمدهای مالیاتی

  6. مشروعیت‌جویی مذهبی

  7. ناکارآمدی دیپلماسی

  8. فشار اقتصادی

  9. تحقیر ملی

  10. لزوم نوسازی ارتش

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اصول راهبردی ایران در جنگ دوم با روسیه و معاهده ترکمانچای”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا