اصالت‌ها و اصول:
1: اصل ضرورت اثبات شرعی و قطعی مقاصد الشریعه[1]
2: اصل تقوّم مشروعیّت هر مقصدی از مقاصد بر اساس منصوصات معتبر، آن هم در موارد موضوعی خود[2]
اصالت ناکارآمدی مقاصد الشریعه در اسلامی کردن علوم
۷,۰۰۰ تومان
اصالت‌ها و اصول:
۱: اصل ضرورت اثبات شرعی و قطعی مقاصد الشریعه[۱]
۲: اصل تقوّم مشروعیّت هر مقصدی از مقاصد بر اساس منصوصات معتبر، آن هم در موارد موضوعی خود[۲]
۳: اصل ابتناء خلافهاللهی انسان [به عنوان یک هدف] بر پشتوانه قوی دینی جهت برخورداری از اعتبار لازم برای نقش‌آفرینی در طراحی علوم دینی[۳]
۴: اصل کافی نبودن ملاک «عدم مخالفت با شرع و دین» یک علم و یا مسائل آن برای اسلامی پنداشته شدن آن علم[۴]
۵: اصل اسلامی‌سازی علم بر پایۀ مجموعه‌ای از مؤلفه‌های بنیادین (مبانی، روش‌شناسی، مفروضات و ساختار مفهومی) هماهنگ با مبانی وحیانی و الهی، و نه صرفاً غایت آن‌ها[۵]
[۱]. برای این‌که مقاصد بتوانند نقشی در تولید علوم انسانی اسلامی ایفا کنند، باید اصل وجود آن‌ها و اعتبارشان از طریق ادلّۀ معتبر شرعی اثبات شده باشد. گمان و حدس در این زمینه کافی نیست.
[۲]. مقاصد شریعت تنها در صورتی قابل استناد در نظام‌سازی یا علم‌سازی‌اند که مبتنی بر نصوص معتبر و قابل دفاع شرعی باشند.
[۳]. اهدافی مانند خلافهاللهی انسان اگر بدون پشتوانه قوی دینی مطرح شوند، اعتبار لازم را برای نقش‌آفرینی در طراحی علوم دینی نخواهند داشت.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.